Galicia foi en 2024 a cuarta comunidade autónoma en recibir máis solicitudes de protección internacional, con 8.415 peticións e só por detrás da Comunidade de Madrid — que lidera a lista con máis de 47.000 solicitudes –, Andalucía e Cataluña.

En todo o país recibíronse 167.366 peticións de asilo, na súa maioría de persoas entre 18 e 34 anos (85.537). Por país de orixe, a maior parte das solicitudes son de estranxeiros venezolanos, 66.134, seguidos de Colombia, con 40.140 peticións, e xa a máis distancia, de Mali e Perú, con máis de 10.500 peticións cada unha.

Respecto de 2023, o número de solicitudes recibidas incrementouse, pasando de 163.642 ás máis de 167.000 rexistradas o ano pasado. Esta tendencia á alza recóllese desde 2021, con 65.946 peticións que case se duplicaron en 2022, con 119.242.

Comparando datos, e aínda que Galicia subiu unha posición entre as comunidades receptoras de solicitudes — desde a quinta de 2023 á cuarta de 2024–, o ano pasado recibiu 36 solicitudes menos que o ano anterior; un ano no que Madrid, Andalucía e Cataluña volveron situarse como as rexións con máis peticións.

A pesar desta baixada concreta, o certo é que as solicitudes non deixaron de crecer desde o últimos cinco anos, chegando case a duplicarse.

As solicitudes de protección internacional aplican en casos de persecución incluídos na Convención de Xenebra de 1951 e na Lei de Asilo española de 2009 — tales como raza, relixión, opinións políticas, xénero ou orientación sexual, entre outras –.

Após comunicar a solicitude ás autoridades, citarase á persona para unha entrevista individual que será confidencial e con dereito a asistencia letrada e intérprete. En caso de obter o estatuto de refuxiado, leste será permanente.

Ás persoas solicitantes de protección internacional autorízaselles a súa estancia en España durante todo o procedemento, a liberdade de movemento por todo o territorio español, permiso de traballo após seis meses de solicitude, asistencia letrada e intérprete, acceso a atención sanitaria e acceso ao sistema de acollida de solicitantes de protección internacional, en caso de necesitalo.

PROTECCIÓN TEMPORAL

A este mecanismo hai que sumar o de protección temporal, establecido na normativa de asilo da Unión Europea e que se activa en situacións de emerxencias excepcionais para dar resposta a afluencias masivas de persoas.

O obxectivo desta medida é proporcionar protección «inmediata» ás persoas forzosamente desprazadas. Un exemplo recente foi a guerra de Ucraína, que incrementou exponencialmente este tipo de solicitudes en 2023.

A solicitude de protección temporal resólvese en 24 horas e ten unha duración dun ano como mínimo e tres como máximo. Cando se outorga obtense permiso de residencia e traballo por conta propia e allea, acceso a educación e formación profesional, axuda social e aloxamento adecuado e acceso a atención sanitaria. O Ministerio do Interior facilita un avance mensual das resolucións de protección temporal para xaneiro de 2025, onde sinala que constan 3.070 resolucións.

Delas, só 12 rexistráronse en Galicia, seis na Coruña e outro seis en Pontevedra.

A galega é unha das comunidades que menos resolucións deste tipo notifica, moi lonxe da Comunidade Valenciana, a que máis rexistrou, con 834 peticións; Andalucía, con 748; Madrid, con 516; e Cataluña, con 514.

2023, ANO RECORD

A crise migratoria provocada pola guerra en Ucraína incrementou de forma moi rechamante as solicitudes de protección temporal en 2023, tal e como recolle o informe do Ministerio — o documento completo máis recente –.

Naquel ano recibíronse 33.973 peticións de protección temporal, das que 32.797 procedían de Ucraína. A provincia de Alacante foi a que máis solicitudes recibiu, 7.789; seguida por Barcelona, con 5.365; Málaga, 4.444 e Madrid, 3.854.

Galicia notificou en 2023 un total de 335 peticións, das que 329 procedían de Ucraína. A maioría rexistráronse na provincia da Coruña, 189; seguida de lonxe por Pontevedra, con 99; e por Lugo e Ourense, con 26 e 21 peticións, respectivamente.